ผู้ใด

ผู้ใด ย่อมสรรเสริญผู้ที่ควรนินทา หรือย่อมนินทาผู้ที่ควร

สรรเสริญ ผู้นั้นชื่อว่าย่อมค้นหาโทษด้วยปาก ย่อมไม่ได้

ประสบสุขเพราะโทษนั้น ความพ่ายแพ้การพนันด้วยทรัพย์

ทั้งหมด พร้อมด้วยตน มีโทษน้อย การที่ยังใจให้

ประทุษร้ายในท่านผู้ดำเนินไปดีแล้วนี้แหละ เป็นโทษใหญ่

กว่า (โทษการพนัน) ผู้ที่ตั้งวาจา และใจอันเป็นบาปไว้

ติเตียนพระอริยเจ้า ย่อมเข้าถึงนรกสิ้นแสนสามสิบหกนิรัพ

พุททะ และห้าอัพพุททะ ฯ

โลกิยะ หรือ โลกุตระ

คนที่เดินทางโลกุตระ ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้

คนที่เดินทางโลกิยะ ย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก เพราะอะไร ?

ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว

ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม

ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า ?

ถ้าเป็นไปได้ พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ ?

แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกของโลกิยะและโลกุตระเดินคู่ขนานกัน

เราต้องตัดสินใจ ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญในการที่จะเลือกทางใดทางหนึ่ง

“เราจน”

ไม่มีเงินมากเท่าเขา ก็ไม่ได้หมายความว่า “เราจน”

ไม่ได้สวยได้หล่อเท่าเขาก็ไม่ได้หมายความว่า “เราขี้เหร่”

ไม่ได้เก่ง ฉลาดเท่าเขา ก็ไม่ได้หมายความว่า “เราโง่”

ไม่ได้มีในสิ่งที่เขามี ก็ไม่ได้หมายความว่า “เราขาด”

ถ้าเราไม่ได้ทุกข์ร้อน ไม่ได้กังวล ไม่ได้อิจฉา นั้นแสดงว่าเราได้สิ่ง

ที่เราต้องการมาครบหมดแล้ว

ย่อมได้รับผลเช่นนั้

…..คนเราทำกรรมเหล่าใดไว้

เขาย่อมเห็นกรรมเหล่านั้นในตน

ผู้ทำกรรมดีย่อมได้รับผลดี

ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้รับผลชั่ว

คนเราหว่านพืชเช่นใด

ย่อมได้รับผลเช่นนั้